lunes, 21 de diciembre de 2009

Prólogo

Este é prólogo das Cantigas de Santa maría, ementando as cousas que a menester en o trovar

Porque trovar é cousa en que iaz
entendimento, por en quen o faz
á o d'aver, et de razón asaz,
perque entenda et sabia dizer
o que entend' e de dizer lle praz;
ca ben trovar así s'á de fazer.

E macar eu estas duas non ey
com' eu querría, pero provarei
a mostrar ende un pouco que sei
confiand' en Deus, ond'o saber ven,
ca per ele tenno que poderei
mostrar do que quero algûa ren.

E o que quero é dizer loor
da Virgen, Madre de nostro Sennor,
Santa María, que est' a mellor
cousa que él fez; e por aquest'eu
quero seer oy mais seu trovador,
e rógo-lle que me queira por seu

trovador, e que queira meu trovar
reçeber; ca per él quer eu mostrar
dos miragres que ela fez, e ar
querrei-me leixar de trovar des í
por outra dona; e cuid'a cobrar
per esta quant'en as outras perdí.

Ca o amor d'esta Sennor é tal,
que quen o á sempre per i mais val;
e poil-o gaannad'a, non lle fal,
senon se é per sa gran'ocaion,
querendo lixar ben et fazer mal;
ca per esto o perde el per ál non.

Por en d'ela non me quer eu partir;
ca seis de pran que se a ben servir',
que non poderei en seu ben falir
de o aver; ca nunca y faliú
quen ll'o soube con merçée pedir;
ca tal rogo sempr'ela ben oiú.

Onde lle rogo, se ela quiser,
que lle praza do que d'ela diser
en meus cantares, e se ll'aprouguer,
que me dé gualardon com'ela da
aos que ama; e quen o souber,
por ela mais de grado trovará.

No hay comentarios: